KÜRKÇÜ DÜKKANINA DÖNDÜK....

 Son 1.5 aydır sürekli yollardayız..Ansızın çıkan haberlerle hep yollara düştük..İnstagramda elimden geldiğince aktif olmaya çalıştığım için oradan takip edenler ne yaptığımı bilir..Soma faciasından evvel Zonguldakta olan dedemizin ağırlaştığını, ziyaret edersek iyi olacağını duyar duymaz ziyaretimizi gerçekleştirdik..Bende iyiki gidip görmüşüm (buğliyi nasıl oyalarım diye yersiz düşüncelere kapılmıştım bi ara ama kendisi zaten doğduğu günden beri hep yollarda olduğu için alışık beni şaşırtmadı yani..)Sonra 20 gün sonra tamda eşimin doğum günü gecesi vefat haberini aldık... Yani dedemizi tam 1 ayın içinde iç beklemezken konduramazken hakka uğurladık..Sonra da 4gün sonra İstanbuluma kavuştum..Önceden biletler rezervdi de...Derken ilaç gibi geldi her zamanki gibi ama bu sefer eve alışma süreci biraz sancılı..En çokda buğli anane ortamını sayıklıyo bide durumuzu tabi...Anlıcanız gurbet zor iş...Yine evimize döndük ..Onun haricinde hayat dikişlerle, iplerle,kitaplarla,yeme-içmeyle devam ediyor...Zaman herşeye alıştırıyor insanı... Bu arada kendimlede alakalı radikal bir karar aldım ve Rabbimde yapmayı bana nasip etti hamd olsun.. KAPANDIM... Aklımda epeyden beri vardı bu düşünce ama nasıl olur hakkını verirmiyim diye düşüne düşüne artık yaş 30 oldu ilknur sen adımını at Rabbim yardım eder o içini biliyor dedim ve Rabbim nasip etti.Şİmdi keşke daha evvel olsaydı diyorum..Aynı çocuk yapma düşüncesi gibi oldu... Benden anne olurmu sorumluluk alamam bakamam bu dünyaya çocuk getirilirmi diye düşün düşün sonra Rabbim verincede keşke daha evvel yapsaydım demiştim..Kapanma olayıda aynı onun gibi oldu..İçin kapalı olsun amannn ilknur diye diye.. birde sözde kapalıları görünce iyice soğuyordum.. Oysa ki her koyun kendi bacağından asılır...Onlar demekki ana baba zoru ile kapanmışlar..Oysa benim içimden gelen bir istek var ve engel olamıyorum..Ve bu Rabbimin emri deyip bir yola girdim.. Rabbim diğer emirlerinide hakkını vererek takvalı bir şekilde yerine getirmeyi nasip etsin hepimize..
Ben 30 yaşına kadar anne baba zorbalığı ile yaşamadım yetiştirilmedim..Tabiki sınırlar vardı o sınırlar içerisinde herşeyi yaşadım hiçbirşeyde gözüm yok yani...O yüzden kızımıda asla ben kapalıyım o da kapalı olacak diye yetiştirmem..Herşeyi yaşayarak,herşeyden hevesini alarak yaşasın ve doğru olanı bulsun ben sadece ihtiyacı olduğunda pusulası olucam Rabbimin izniyle..Hadı kalın sağlıcakla anacım...Bu arada o kadar çok resim birikti ki paylaşacak inşallah artık bir engel girmez..